Friday, August 26, 2011

బాష్పాంజలి...

సరే...చచ్చిపోయావ్...
ఏం సాధించావ్ ఇపుడు...
కోరుకున్నది పొందగలిగావా...
లేదు...
పొందింది పనికొచ్చిందా...
లేదు..
ఆత్మహత్య అని నువ్వు అనుకుంటున్నావ్...
హత్య చేసావని నేనంటాను....
ఔను ....
నీపై మా ఆశల్ని హత్య చేసావ్..
మా నమ్మకాన్ని హత్య చేసావ్..
మనమంతా ఎప్పుడూ కలిసుండాలిరా ...
అని చెప్పి..నీమటుకు నువ్ అదృశ్యమైపోయావ్ ....
బాధ్యత లేదా నీకు...
బాధనిపించలేదా నీకు...
ఎలా భరించావ్ రా..
అసలు... చావే చివరి మజిలీ ..
నీకు చచ్చేంత ధైర్యం ఉన్నప్పుడు...
ఒక్కసారి ఆ ధైర్యంతో ముందడుగేయాల్సింది...
బావా అని పిలిచి ...బంధం తో ముడేసావ్...
నిన్ను తల్చుకుంటే బాధ కాదు.. కోపమొస్తుంది...
స్నేహమనే మన పుస్తకం లోంచి ..
నీ పేజీ ని చించుకువెళ్ళిపోయావ్..
కానీ.. ఒరేయ్...
మా పేజిల్లో నీ జ్ఞాపకాల సంతకాలు  అలానే ఉన్నాయిరా...
బావా.. అమ్మ పిలుస్తుంది...ఒక్కసారి.. రారా.....


--తిరిగిరాని లోకాలకు తరలిపోయిన నా మిత్రునికి అశ్రునయనాలతో...... 

No comments:

Post a Comment